←خاستگاه فکری
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==خاستگاه فکری== | ==خاستگاه فکری== | ||
مایل هروی در خانواده‌ای به دنیا آمد که همگی منشی و کاتب در دیوان سلاطین و امرای محلی بودند. همین پیشینه موجب شد تا مایل هروی به مرور زمان شیفتۀ فرهنگ و هنر هرات در دورۀ تیموریان شود. گرایش اصلی مایل، هرات‌شناسی با اولویت دورۀ تیموریان بود و تا آخر عمر این مسیر را دنبال کرد. | مایل هروی در خانواده‌ای به دنیا آمد که همگی منشی و کاتب در دیوان سلاطین و امرای محلی بودند. همین پیشینه موجب شد تا مایل هروی به مرور زمان شیفتۀ فرهنگ و هنر هرات در دورۀ تیموریان شود. گرایش اصلی مایل، هرات‌شناسی با اولویت دورۀ تیموریان بود و تا آخر عمر این مسیر را دنبال کرد.<ref>مایل هروی، برگ بي‌برگي (يادنامه رضا مايل)، 1378ش، ص8؛ عادلی حسینی، کوثرالنبی ج4، 1387ش، ص390.</ref> | ||
==فعالیت‌ها== | ==فعالیت‌ها== | ||
مایل هروی در مدت فعالیت در انجمن ادبی هرات علاوه بر سرودن شعر و نگارش مقاله‌های علمی و پژوهشی به تصحیح برخی از متون قدیمی همت گذاشت. نسخه‌شناسی متون فارسی، تاریخ و فرهنگ عصر تیموریان و آل کرت و تاریخ و فرهنگ هرات مورد توجه او بود. او در حدود 1340ش از هرات به کابل رفت و در آن شهر ساکن شد. مایل در کابل علاوه‌بر همکاری با انجمن تاریخ، نظارت و ادارۀ برخی از جراید ادبی، مدتی مدیر‌مسئول مجلۀ آریانا بود و چندین مقالۀ پژوهشی در آن نشریه به چاپ رساند. او همچنین چندین سال مدیریت مجله‌های «خراسان»، «کتاب» و «حجت» را نیز بر عهده داشت و آثاری را در آن مجلات به چاپ رساند. در کنار آن برخی از مقالات او در مجله‌های راهنمای کتاب، یغما، وحید و هنر مردم در ایران چاپ شده است. مایل چند سال در وزارت معارف به‌عنوان کارشناس آموزشی به کار مشغول بود. او سپس به وزارت اطلاعات و فرهنگ رفت و به فعالیت علمی و پژوهشی خود در آن وزارت‌خانه ادامه داد. وی از 1353 به عضویت آکادمی علوم افغانستان و عضویت آرشیو نسخ خطی درآمد. مایل در کابل هچگاه هرات را فراموش نکرد و برای مطالعه آثار عصر تیموریان و آل‌کرت مرتب به هرات رفت‌و‌آمد می‌کرد. او با همکاری فکری سلجوقی، آخند محمد‌علی عطار هروی، غواص، علی‌اصغر بشیر هروی، مشعل و عبدالحسین توفیق توانست تاریخ و فرهنگ هرات را احیا و در ارتباط با هرات‌شناسی آثاری تألیف و تصحیح کند. مایل در سال‌های فعالیت خود در کابل، دو مجموعه از اشعار خود را به چاپ رساند. مایل در 1366ش به‌دلیل ناامنی کابل، آن شهر را ترک کرد و به آمریکا رفت، اما نتوانست خود را با شرایط آن کشور وفق بدهد و در 1372ش دچار سکتۀ مغزی و فلج شد. | مایل هروی در مدت فعالیت در انجمن ادبی هرات علاوه بر سرودن شعر و نگارش مقاله‌های علمی و پژوهشی به تصحیح برخی از متون قدیمی همت گذاشت. نسخه‌شناسی متون فارسی، تاریخ و فرهنگ عصر تیموریان و آل کرت و تاریخ و فرهنگ هرات مورد توجه او بود. او در حدود 1340ش از هرات به کابل رفت و در آن شهر ساکن شد. مایل در کابل علاوه‌بر همکاری با انجمن تاریخ، نظارت و ادارۀ برخی از جراید ادبی، مدتی مدیر‌مسئول مجلۀ آریانا بود و چندین مقالۀ پژوهشی در آن نشریه به چاپ رساند. او همچنین چندین سال مدیریت مجله‌های «خراسان»، «کتاب» و «حجت» را نیز بر عهده داشت و آثاری را در آن مجلات به چاپ رساند. در کنار آن برخی از مقالات او در مجله‌های راهنمای کتاب، یغما، وحید و هنر مردم در ایران چاپ شده است. مایل چند سال در وزارت معارف به‌عنوان کارشناس آموزشی به کار مشغول بود. او سپس به وزارت اطلاعات و فرهنگ رفت و به فعالیت علمی و پژوهشی خود در آن وزارت‌خانه ادامه داد. وی از 1353 به عضویت آکادمی علوم افغانستان و عضویت آرشیو نسخ خطی درآمد. مایل در کابل هچگاه هرات را فراموش نکرد و برای مطالعه آثار عصر تیموریان و آل‌کرت مرتب به هرات رفت‌و‌آمد می‌کرد. او با همکاری فکری سلجوقی، آخند محمد‌علی عطار هروی، غواص، علی‌اصغر بشیر هروی، مشعل و عبدالحسین توفیق توانست تاریخ و فرهنگ هرات را احیا و در ارتباط با هرات‌شناسی آثاری تألیف و تصحیح کند. مایل در سال‌های فعالیت خود در کابل، دو مجموعه از اشعار خود را به چاپ رساند. مایل در 1366ش به‌دلیل ناامنی کابل، آن شهر را ترک کرد و به آمریکا رفت، اما نتوانست خود را با شرایط آن کشور وفق بدهد و در 1372ش دچار سکتۀ مغزی و فلج شد. | ||