آبغوره: تفاوت میان نسخه‌ها
←آبغوره در خوراک
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
حاتمی، باورها و رفتارها، گذشته در کازرون، ۱۳۸۵ش، ص236.</ref> نیز سودابُر است.<ref>لهسایی‌زاده، تاریخ و فرهنگ مردم دَوان شیراز، ۱۳۸۰ش، ص۳۴۳.</ref> | حاتمی، باورها و رفتارها، گذشته در کازرون، ۱۳۸۵ش، ص236.</ref> نیز سودابُر است.<ref>لهسایی‌زاده، تاریخ و فرهنگ مردم دَوان شیراز، ۱۳۸۰ش، ص۳۴۳.</ref> | ||
==آبغوره در خوراک== | ==آبغوره در خوراک== | ||
این چاشنیِ کهن ایرانی، از دیرباز به‌منظور مزه‌دار کردن انواع | این [[چاشنی|چاشنیِ]] کهن ایرانی، از دیرباز به‌منظور مزه‌دار کردن انواع [[کباب]]،<ref>آشپزباشی، سفرۀ اطعمه، ۱۳۵۳ش، ص27 و 50؛ <br> | ||
جانب‌اللهی، چهل گفتار در مردم‌شناسی میبد، ۱۳۸۵ش، ص61.</ref> مرغ ترش و ترشی‌تره<ref>آشپزباشی، سفرۀ اطعمه، ۱۳۵۳ش، ص26؛ <br> | جانب‌اللهی، چهل گفتار در مردم‌شناسی میبد، ۱۳۸۵ش، ص61.</ref> [[مرغ ترش]] و [[ترشی‌تره]]<ref>آشپزباشی، سفرۀ اطعمه، ۱۳۵۳ش، ص26؛ <br> | ||
شهاب کومله‌ای، فرهنگ عامۀ کومله، ۱۳۸۶ش، ص۲۴؛ <br> | شهاب کومله‌ای، فرهنگ عامۀ کومله، ۱۳۸۶ش، ص۲۴؛ <br> | ||
فقیه‌محمدی جلالی، سیمای کوچان، ج1، ۱۳۸۳ش، ص232.</ref> و انواع آش<ref>باورچی بغدادی، «کارنامه، در باب طباخی و صنعت آن»، آشپزی دورۀ صفوی، ۱۳۶۰ش، ص۸۹ و ۲۴۶؛ <br> | فقیه‌محمدی جلالی، سیمای کوچان، ج1، ۱۳۸۳ش، ص232.</ref> و انواع [[آش]]<ref>باورچی بغدادی، «کارنامه، در باب طباخی و صنعت آن»، آشپزی دورۀ صفوی، ۱۳۶۰ش، ص۸۹ و ۲۴۶؛ <br> | ||
حسن‌زاده، خوراک و فرهنگ، ۱۳۸۷ش، ص۱۱۸؛ <br> | حسن‌زاده، خوراک و فرهنگ، ۱۳۸۷ش، ص۱۱۸؛ <br> | ||
انجوی شیرازی، جشن‌ها و آداب و معتقدات زمستان، ج1، ۱۳۷۹ش، ص84.</ref> و سایر خوراک‌ها استفاده می‌شد. در طبخ انواع | انجوی شیرازی، جشن‌ها و آداب و معتقدات زمستان، ج1، ۱۳۷۹ش، ص84.</ref> و سایر [[خوراک|خوراک‌ها]] استفاده می‌شد. در طبخ انواع [[خورش|خورش‌ها]]، مانند [[قیمه بادمجان]]، [[مسما بادمجان]]، [[خورش کنگر]] و [[ریواس]] نیز از این [[چاشنی]] استفاده می‌شود.<ref>حجازی، غذاهای محلی و سنتی استان مرکزی، ، ۱۳۸۲ش، ص۷۸؛ <br> | ||
انصافجویی، آشپزی کردستان، ۱۳۸۶ش، ص۲۷۴؛ <br> | انصافجویی، آشپزی کردستان، ۱۳۸۶ش، ص۲۷۴؛ <br> | ||
فقیه‌محمدی جلالی، سیمای کوچان، ج1، ۱۳۸۳ش، ص231.</ref> همچنین از این عصاره در غذاهایی مانند [[آبگوشت]] کردستانی‌ها،<ref>انصافجویی، آشپزی کردستان، ۱۳۸۶ش، ص69.</ref> [[شولی]] یزدی‌ها،<ref>وکیلیان، رمضان در فرهنگ مردم، ج1، ۱۳۷۰ش، ص28.</ref> آش غوره (غوره‌با) که در نقاط مختلف [[ایران]] طبخ می‌شود<ref>ابن‌بطلان، تقویم‌الصحة (ترجمۀ فارسی سدۀ ۶ ق)، ۱۳۵۰ش، ص۸۹؛ <br> | فقیه‌محمدی جلالی، سیمای کوچان، ج1، ۱۳۸۳ش، ص231.</ref> همچنین از این عصاره در غذاهایی مانند [[آبگوشت]] کردستانی‌ها،<ref>انصافجویی، آشپزی کردستان، ۱۳۸۶ش، ص69.</ref> [[شولی]] یزدی‌ها،<ref>وکیلیان، رمضان در فرهنگ مردم، ج1، ۱۳۷۰ش، ص28.</ref> آش غوره (غوره‌با) که در نقاط مختلف [[ایران]] طبخ می‌شود<ref>ابن‌بطلان، تقویم‌الصحة (ترجمۀ فارسی سدۀ ۶ ق)، ۱۳۵۰ش، ص۸۹؛ <br> | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
آشپزباشی، ۳۵؛ رضایی، بیرجند‌نامه، ۱۳۸۱ش، ص۳۸۱؛ <br> | آشپزباشی، ۳۵؛ رضایی، بیرجند‌نامه، ۱۳۸۱ش، ص۳۸۱؛ <br> | ||
شهری، طهران قدیم، ج5، ۱۳۸۳ش، ص139؛ <br> | شهری، طهران قدیم، ج5، ۱۳۸۳ش، ص139؛ <br> | ||
نجفی‌آشتیانی، نیم نگاهی به آشتیان، ۱۳۸۵ش، ص۱۹۱.</ref> و کولی غورابیج گیلانی‌ها (ماهی کولی با آبغوره)<ref>صفاری، «ذوق تغذیه در گیلان»، گیلان‌نامه، ج2، ۱۳۶۹ش، ص221.</ref> استفاده می‌شود. کازرونی‌ها و سروستانی‌ها غوره را در ظرفی با گوشت‌کوب می‌کوبند تا آب آن جدا شود. آن‌ها تفاله‌ی به‌جا مانده را که «پِل غوره» می‌نامند همچون [[سماق]] مصرف می‌کنند و آب‌غوره‌ی به‌دست آمده را به‌همراه آب، نمک، [[نعنا]] با پیاز خام یا سبزی میل می‌کنند.<ref>همایونی، فرهنگ مردم سروستان، ۱۳۴۹ش، ص۱۰۶.</ref> در [[استان مرکزی]]، مردم برای سالم ماندن غوره‌ها، آن‌ها را به‌صورت خوشه‌ای در [[کوزه]] به‌همراه آبغوره و نمک نگهداری می‌کنند.<ref>حجازی، غذاهای محلی و سنتی استان مرکزی، ، ۱۳۸۲ش، ص108.</ref> | نجفی‌آشتیانی، نیم نگاهی به آشتیان، ۱۳۸۵ش، ص۱۹۱.</ref> و کولی غورابیج گیلانی‌ها (ماهی کولی با آبغوره)<ref>صفاری، «ذوق تغذیه در گیلان»، گیلان‌نامه، ج2، ۱۳۶۹ش، ص221.</ref> استفاده می‌شود. کازرونی‌ها و سروستانی‌ها غوره را در ظرفی با گوشت‌کوب می‌کوبند تا آب آن جدا شود. آن‌ها تفاله‌ی به‌جا مانده را که «پِل غوره» می‌نامند همچون [[سماق]] مصرف می‌کنند و آب‌غوره‌ی به‌دست آمده را به‌همراه آب، نمک، [[نعنا]] با پیاز خام یا سبزی میل می‌کنند.<ref>همایونی، فرهنگ مردم سروستان، ۱۳۴۹ش، ص۱۰۶.</ref> در [[استان مرکزی]]، مردم برای سالم ماندن غوره‌ها، آن‌ها را به‌صورت خوشه‌ای در [[کوزه]] به‌همراه آبغوره و نمک نگهداری می‌کنند.<ref>حجازی، غذاهای محلی و سنتی استان مرکزی، ، ۱۳۸۲ش، ص108.</ref> | ||
==مضرات آبغوره== | ==مضرات آبغوره== | ||
آبغوره، همچون سایر مواد خوراکی، در شرایطی می‌تواند برای بدن [[انسان]] مضر باشد. مصرف بیش از حد آبغوره در دوارن [[بارداری]] ممکن است به [[سقط جنین]] منجر شود. همچنین، آبغوره برای افرادی که دارای کبد سرد و ناراحتی‌های [[معده]] هستند مضر است. زیاده‌روی در مصرف آبغوره، به [[نفخ]] و [[دل‌پیچه]] منجر می‌شود.<ref>[https://namnak.com/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5-%D8%A2%D8%A8%D8%BA%D9%88%D8%B1%D9%87.p54341 خواصی که شما را عاشق آبغوره می‌کند»، وب‌سایت نمناک.]</ref> | آبغوره، همچون سایر مواد خوراکی، در شرایطی می‌تواند برای بدن [[انسان]] مضر باشد. مصرف بیش از حد آبغوره در دوارن [[بارداری]] ممکن است به [[سقط جنین]] منجر شود. همچنین، آبغوره برای افرادی که دارای کبد سرد و ناراحتی‌های [[معده]] هستند مضر است. زیاده‌روی در مصرف آبغوره، به [[نفخ]] و [[دل‌پیچه]] منجر می‌شود.<ref>[https://namnak.com/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D8%B5-%D8%A2%D8%A8%D8%BA%D9%88%D8%B1%D9%87.p54341 خواصی که شما را عاشق آبغوره می‌کند»، وب‌سایت نمناک.]</ref> | ||