مبطلات روزه

از ویکی‌زندگی

مبطلات روزه، رفتارهایی که سبب بطلان روزه است.

به مجموعه‌ی اعمال و رفتارهایی که سبب باطل شدن روزه شود، مبطلات روزه گویند. مُفطِرات روزه[۱] عنوانی دیگر برای این اصطلاح است.

اقسام مبطلات

الف) مبطلاتی که دوری از آن‌ها لازم است؛
از مجموع دیدگاه‌های فقیهان شیعه، 9 مورد برای این قسم به‌دست می‌آید؛

  1. خوردن و آشامیدن چیزهای معمول مثل نان و آب و حتی نامعمول‏‎ مانند خاک و شیرۀ درخت سبب بطلان روزه می‌شود؛ زیادی یا کمی هم، تأثیری در بطلان ندارد.[۲] برخی فقیهان شیعه درباره تزریق آمپول یا سرم تقویتی که به‌جای غذا به کار می‌رود نیز جانب احتیاط را در پیش گرفته‌اند.[۳]
  2. آمیزش جنسی هرچند به انزال منجر نشود، سبب بطلان روزه است.[۴]
  3. استمناء؛
  4. دروغ بستن به خدا، پیامبر خدا و امامان نیز سبب بطلان روزه است. برخی فقیهان، دروغ بستن به سایر پیامبران و حضرت فاطمه را نیز موجب بطلان روزه دانسته‌اند.[۵]
  5. رساندن دود و غبار غلیظ به حلق نیز موجب بطلان روزه دانسته شده است.[۶]
  6. فروبردن تمام سر در آب، از سوی فقیهان شیعه با احتیاط روبرو شده و این عمل را مُبطل روزه دانسته‌اند.
  7. باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح.
  8. وارد کردن مایعات به بدن از راه مخرج، حتی اگر از روی ناچاری و برای معالجه هم باشد، روزه را باطل می‌کند.[۷]
  9. هرگاه روزه‌دار عمداً قی (استفراغ) کند، حتی اگر به‌دلیل بیماری‏‎ ‎‏ناچار باشد، روزه‌اش باطل می‌شود؛ اما استفراغ سهوی یا بی‌اختیار، روزه را باطل نمی‌کند.[۸]

ب) مبطلاتی که روزه را باطل می‌کنند اما ترک آن لازم نیست؛
مثلا سفر کردن اگرچه از مبطلات روزه است ولی اجتناب از آن واجب نیست. روزه‌دار می‌تواند سفر کند و بعدا قضای روزه‌اش را به‌جا آورد.[۹]

پانویس

منابع

  • احکام روزه، وبگاه دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای، تاریخ درج مطلب: 4 تیر 1393ش.
  • بنی‌هاشمی ‌خمینی، محمدحسن، توضیح ‌المسائل سیزده ‌مرجع، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۲۴ق.
  • حلی، یحیی بن سعید، الجامع للشرائع، تصحیح جمعی از محققین تحت اشراف شیخ جعفر سبحانی، قم، مؤسسة سید الشهداء العلمیه، ۱۴۰۵ق.
  • طباطبایی یزدی، سید محمدکاظم، العروة الوثقی، به‌تحقیق مؤسسۀ النشر الإسلامي، قم، موسسۀ نشر اسلامی، 1419ق.
  • موسوی ‌خمینی، روح‌الله، توضیح‌ المسائل، تهران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، 1392ش.