مزارشریف: تفاوت میان نسخه‌ها
←غذاهای محلی
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
===غذاهای محلی=== | ===غذاهای محلی=== | ||
بولانی: از غذاهای مشهور منطقه است که با خمیر، گندنه (تره) و یا کچالو (سیب‌زمینی) تهیه می‌شود. | * بولانی: از غذاهای مشهور منطقه است که با خمیر، گندنه (تره) و یا کچالو (سیب‌زمینی) تهیه می‌شود. | ||
منتو: دیگر غذای محلی است که مواد اصلی آن خمیر، گوشت، پیاز، سیر، گشنیز و مرچ سیاه (فلفل سیاه) است و در بخار آب پخته می‌شود. | * منتو: دیگر غذای محلی است که مواد اصلی آن خمیر، گوشت، پیاز، سیر، گشنیز و مرچ سیاه (فلفل سیاه) است و در بخار آب پخته می‌شود. | ||
قابلی پلو: غذای مشهور مزارشریف است که با برنج باریک، گوشت گوسفند، زردک، کشمش، خسته و پسته تهیه می‌شود. | * قابلی پلو: غذای مشهور مزارشریف است که با برنج باریک، گوشت گوسفند، زردک، کشمش، خسته و پسته تهیه می‌شود. | ||
شوربای کله: از غذاهای مخصوص زمستانی مردم است. کله گوسفند، گندم، نخود، پیاز، زردچوبه و دنبه از مواد مورد استفاده در آن است. | * شوربای کله: از غذاهای مخصوص زمستانی مردم است. کله گوسفند، گندم، نخود، پیاز، زردچوبه و دنبه از مواد مورد استفاده در آن است. | ||
آشک: با خمیر و گندنه (تره) تهیه شده و با قورمه دال‌نخود خورده می‌شود.<ref>جاوید انتظار، بلخ در آیینۀ تاریخ، 1398ش، ص128. </ref> | * آشک: با خمیر و گندنه (تره) تهیه شده و با قورمه دال‌نخود خورده می‌شود. | ||
<ref>جاوید انتظار، بلخ در آیینۀ تاریخ، 1398ش، ص128. </ref> | |||
===رسانه=== | ===رسانه=== | ||
شهر مزارشریف از مهم‌ترین حوزه‌های علمی و فرهنگی کشور به‌شمار می‌رود. آغاز فعالیت مطبوعاتی در مزارشریف به 1300ش با روزنامه بیدار بر می‌گردد. در قرن چهارده شمسی در این شهر فعالیت زیادی صورت گرفت و آثار زیادی منتشر شد. در دهۀ نود شمسی حدود 56 رسانۀ دولتی، غیردولتی، تصویری، چاپی و صوتی در مزارشریف فعال بوده است. بیدار نخستین روزنامه بلخ است که در سال ۱۳۰۰ش در زمان امان‌الله خان تأسیس شد و همچنان در مزارشریف منتشر می‌شود. تلویزیون ملی ولایت بلخ علاوه بر برنامه‌های محلی، برنامه‌های تلویزیون مرکزی را نیز تقویت می‌کند. در سال‌های اخیر ۱۲ تلویزیون، ۱۶ رادیوی محلی و ۲۸ رسانه چاپی در مزارشریف ثبت و فعال شده است.<ref>خلیق، «مزارشریف در یک نگاه»، 1387ش، ص55.</ref> | شهر مزارشریف از مهم‌ترین حوزه‌های علمی و فرهنگی کشور به‌شمار می‌رود. آغاز فعالیت مطبوعاتی در مزارشریف به 1300ش با روزنامه بیدار بر می‌گردد. در قرن چهارده شمسی در این شهر فعالیت زیادی صورت گرفت و آثار زیادی منتشر شد. در دهۀ نود شمسی حدود 56 رسانۀ دولتی، غیردولتی، تصویری، چاپی و صوتی در مزارشریف فعال بوده است. بیدار نخستین روزنامه بلخ است که در سال ۱۳۰۰ش در زمان امان‌الله خان تأسیس شد و همچنان در مزارشریف منتشر می‌شود. تلویزیون ملی ولایت بلخ علاوه بر برنامه‌های محلی، برنامه‌های تلویزیون مرکزی را نیز تقویت می‌کند. در سال‌های اخیر ۱۲ تلویزیون، ۱۶ رادیوی محلی و ۲۸ رسانه چاپی در مزارشریف ثبت و فعال شده است.<ref>خلیق، «مزارشریف در یک نگاه»، 1387ش، ص55.</ref> | ||