ویکی‌زندگی:Featured articles/2025/07
جشن نیمه شعبان؛ عید منتظران ظهور امام دوازدهم شیعیان به‌مناسبت روز تولد او.
جشن نیمۀ شعبان، مراسم مذهبی است که شیعیان جهان در پانزدهم ماه شعبان، به‌مناسبت تولد «امام زمان»، دوازدهمین و آخرین امام خود، برگزار می‌کنند. برگزاری این جشن، سابقه‌ای طولانی دارد؛ اما بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، این جشن به‌صورت پررنگ‌تر برگزار می‌شود. این جشن، به‌مناسبت تولد امام زمان، برگزار می‌شود که به اعتقاد شیعیان در صبح نیمۀ شعبان سال 255ق، در شهر «سامرا» متولد شده است. پدر او امام حسن عسکری و مادر او نرجس است. امام دوازدهم شیعیان، هم‌نام (محمد) و هم‌کنیه پیامبر خدا (ابوالقاسم) بوده و با لقب‌های گوناگونی مثل مهدی، منتظر، حجت، صاحب‌امر، صاحب‌الزمان، بقیة‌اللّه، قائم و خلف صالح نیز شناخته می‌شود. به دلیل مشارکت فراگیر مردم در برگزاری جشن نیمۀ شعبان، این آیین از منظر فرهنگ شیعه، فرصت‌ها و ظرفیت‌های مناسبی را فراهم می‌کند: 1. افزایش اخلاص و پرهیز از گناه؛
2. توجه ویژه به شأن و جایگاه امام عصر؛
3. جلب توجه مخاطب به بُعد شعائری در مراسم شادی؛
4. ایجاد فرصت مناسب برای مشارکت فعال کودکان در مناسک آیینی؛
5. بسترسازی برای فعالیت‌های هنری مانند محتواهای فاخر مداحی؛
6. استفاده بهینه و هدف‌مند از امکانات و پول‌های حلال؛
7. ترویج آموزه‌های دینی و اخلاقی نظیر حجاب و عفاف در برگزاری جشن؛
8. متوجه کردن افراد به حفظ محیط زیست، بهداشت و زیبایی و پاکیزگی محیط زندگی. اما برگزاری جشن نیمۀ شعبان همزمان می‌تواند با چالش‌هایی همراه باشد: 1. ترویج سبک زندگی همراه با تفاخر، ریا، اسراف و تبذیر؛
2. نصب تصاویر و مجسمه‌های نامناسب، آدمک‌ها، برگزاری نمایشگاه‌های عروسکی خیابانی و به کارگیری حیواناتی که سبب هتک حرمت این ایام است؛
3. نواختن و پخش هر نوع محتوا و آهنگ مغایر با زیست مؤمنانه؛
4. مسدودشدن کوچه و خیابان، ایجاد رعب و ترس و آزار دیگران هنگام برگزاری جشن؛
5. تأکید بیش از حد بر شکل و ظاهر و نادیده گرفتن محتوا؛
6. آلودن جشن به لهو و لعب.
دیگر مقالات منتخب: ادبیات مقاومت افغانستان – زنبیل‌گردانی – زن در سینمای دفاع مقدس