ویکی‌زندگی:Featured articles/2024/14
بیت‌المقدس، نخستین قبلۀ مسلمانان و شهری مهم در جهان اسلام.
بیت‌المقدس، شهر مهم تاریخی، دینی و معنوی در سرزمین فلسطین است که از آغاز ظهور دین اسلام به‌دلیل امتیازها و ویژگی‌های جغرفیایی، تاریخی و قدسی، نزد مسلمانان همواره از مکان‌های بسیار مهم بوده و سومین شهر مقدس بعد از مکه و مدینه به حساب می‌آمده است. بیت‌المقدس نخستین قبلۀ مسلمانان، گهوارۀ ادیان ابراهیمی و محل تلاقی تمدن‌ها بوده و از نظر راهبردی و ایدئولوژیکی از مهم‌ترین نقاط کرۀ زمین محسوب می‌شود. در دوران معاصر، این شهر بعد از اشغال توسط رژیم صهیونیستی، به نماد رویارویی دو نوع اندیشۀ مادی و معنوی بدل شده است. بر اساس مدارک باستان‌شناختی، سابقۀ زندگی انسان در بیت‌المقدس به دورۀ اول از دوران چهارم زمین‌شناسی باز می‌گردد و این شهر همواره سکونت‌گاه مردمان عرب‌تار بوده است نه یهودی. برای مثال در حدود ۳۰۰۰ قبل از میلاد، عرب‌ها در این شهر ساکن شدند و آن را به‌‌صورتِ دژی مستحکم ساختند. بیت‌المقدس در دوران اسلامی، یکی از پرشکوه‌ترین دوره‌های خود را از نظر ساخت‌وساز و بالندگی معنوی، علمی و فرهنگی گذرانده است؛ ورود مسلمانان به این شهر بر اساس وعدۀ الهی با هدف ارتقاء مقام معنوی انسان، گسترش سبک زندگی دینی و معنوی و توسعۀ عدالت و معنویت اسلامی در جهان صورت گرفت.بیت‌المقدس در طول تاریخ، کانون پیامبران بزرگ خدا و خاستگاه خداپرستی بوده و نزد همه ادیان توحیدی از جایگاه بالا برخوردار است. همه پیروان شریعت ابراهیمی یعنی اسلام، یهودیت و مسیحیت این سرزمین را مقدس دانسته و از قداست آن دفاع می‌کنند. آثار و بناهای دینی و مذهبی بسیاری در این سرزمین برای هر یک از پیروان این سه دین آسمانی وجود دارد که برای مثال می‌توان به «دیوار ندبه» برای یهودیان، «کلیسای قیامت» برای مسیحیان و «مسجد الاقصی» برای مسلمانان یاد کرد. به‌دلیل اینکه «مسجد الاقصی» قبلۀ اول مسلمانان در بیت‌المقدس واقع شده، این شهر در احساس، حافظه و اندیشۀ دینی آنها از جایگاه والا و اهمیت بسیار زیاد برخودار بوده و این شهر نماد سبک زندگی توحیدی و مایۀ وحدت امت اسلامی محسوب می‌شود. اشغال بیت‌المقدس توسط صهیونیست‌ها از 1947م آغاز شد و با كشتن و اخراج اعراب ساكن اصلی فلسطین از سرزمین‌های خود، شرایط اسكان یهودیان سایر كشورها را در آن سرزمین فراهم آوردند. در 29 نوامبر 1947م سازمان ملل به وجود یک حاکمیت صهونیستی در درون فلسطین اشغالی رسمیت بخشید و طرح تقسیم فلسطین به دو منطقه عربی و یهودی را تصویب کرد.