ویکی‌زندگی:Featured articles/2024/17
ورزش زورخانه‌ای، انجام حرکات ورزشی و رزمی در محل زورخانه با ضرب مرشد.
ورزش زورخانه‌ای از آیین‌های پهلوانی و ورزش‌های سنتی ایران است که در مکانی با نام زورخانه انجام می‌شود. ورزشکاران در زورخانه، مجموعه‌ای از حرکات ورزشی را با وسیله و یا بدون وسیله با آدابی خاص اجرا می‌کنند. آیین‌های پهلوانی و زورخانه‌ای در ۸ دی ۱۳۸۷ شمسی به ثبت ملّی رسید. این آیین‌ها در ۲۵ آبان ۱۳۸۹ شمسی در سازمان جهانی یونسکو به‌عنوان میراث معنوی بشریت در اجلاس کنیا ثبت جهانی شد. دانشنامۀ بروک‌هاوس آلمان، ورزش زورخانه‌ای را به‌عنوان قدیمی‌ترین ورزش بدن‌سازی جهان معرفی کرده است. شهر اصفهان نیز به‌عنوان پایتخت فرهنگی ورزش پهلوانی و زورخانه‌ای ایران معرفی شد. روز ۱۷ شوال، سال‌روز نبرد پهلوانی امام علی با عمرو بن عبدود در جنگ خندق، روز فرهنگ پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای نام دارد. زورخانه دارای سقف گنبدی شکل بوده که زیر آن محوطه‌ای شش ضلعی، چند متر پایین‌تر از سطح زمین قرار دارد. به این محوطه گود گفته می‌شود. ورزش زورخانه‌ای با پیروی از پهلوانان و تأسی از امام علی، دارای آداب و رسوم خاصی است تا خلق‌وخوی مروت و جوانمردی را در ورزشکاران تقویت کند. درب‌های زورخانه‌ها اغلب بسیار کوتاه است تا افراد به نشانۀ فروتنی خم شده و وارد زورخانه شوند. آن‌ها برای وارد شدن به زورخانه باید خم شده و خاک را ببوسند. در زورخانه باید از نوچگی به نوخاستگی و از آن به پهلوانی و در انتها به کهنه‌سواری که هریک مرتبه‌ای از جوانمردی و دارای آداب مخصوص به خود است رسید.
دیگر مقالات منتخب: پیشکش عروس – ابوسعید ابوالخیر – زوج‌درمانی